tek başına yolculuk yapmak da güzelmiş he:)

bakımsal

bu saatte evet

karakterler abartılıydı ama duyguları birebir bizdendi. olaylar imkansız görünüyordu ama hissettirdikleri çok tanıdıktı. aşk masalsıydı ama acısı gerçekti. hayat bazen çok saçma görünür ama o saçmalıkların içinde en değerli duygular saklıdır. kahkaha atmadan, ağlamadan, dostluk kurmadan bu yolculuk çekilmez.

*balkon sefası

balkon sefası

tam olarak böyle (temsili )

an

yaz yağmuru <3

yazmamış bişi

yazmamış bişi

gece dumpı :)

nakkaş <3

yazmamış bişi

harabemi saklar, kaftanım ipekbenzim soluk, metruk aşiyan yanaryanar içimde

pizza bulls işine bak kardeşim

aldığın duşa rağmen henüz afyonun patlamamış bi şekilde kendini arabaya atarsın. alırsın kahveni, gideceğin yere direksiyonu çevirirsin çantanda bişeyler aranmaya başlarsın. araba çamlıcadan çengelköye doğru sahilden ilerlemeye başlar. sonra kafanı kaldırırsın açarsın camını, güneşli havanın, rüzgarın ve bütün o mas maviliğin içinde boğazdan geçen küçük bir gemiyi görürsün. o esnada radyoda cem karaca'nın hep kahır şarkısına denk gelmişsindir sürgün yıllarında istanbul hasretiyle yazdığı, özlem kokan bir şarkı. şarkının sözlerinin nazım hikmet'e ait olduğuna dair yaygın bir yanlış bilgi dolaşmasına karşın, sözü de müziği de cem karaca'ya ait. cem karaca, istanbul'dan gelen misafirine “bana istanbul'u anlat, nasıldı?” diye haykırır. ne kahve ne televizyon, hiçbiri istanbul'dan mühim değildir. şehirlerin şehrini, boğazı, yedi tepeyi ve insanları sorar, istanbul'un insanlarını. “insanlar gülüyordu de trende, vapurda, otobüste.. yalan da olsa hoşuma gidiyor, söyle” dediği gurbette, gerçeklerden kaçıp sevdiği bir yalana sığınır. böylelikle ne sabah saatin 11:18 olmasının, ne cuma günü işe gitmenin ne de uykusuzluğun artık hiçbir önemi kalmaz. insanların istanbul hayranlığı ilk defa bir anlam ifade eder.

benim gibi olmayacaaakkkkkk

günaydın istanbul

bugün üzerimde 250.000 km ye gelmiş, her köşe başında yanlamış, 2001 model bmw m3 yorgunluğu var.

sabah temizliği şart

yazmamış bişi

yazmamış bişi

kahvaltı :)

yazmamış bişi

aysel biberonumu getir.

çocukluğum büyüdü :)

hava 40 derece falan herhalde

asfaltın sıcağı yüzüme vuruyor

yazmamış bişi

yazmamış bişi

eve dönüş

antalya'dan selamlar

yazmamış bişi

bir yıl önce yalnızca yazdıklarını okuyordum, şimdi yanımda.:)

çok güzel bir gün<3 anı olarak kalsın burada