bu ağaçlar gibi giderek daha da köklenip tutulduğumu hissediyorum buraya, uzaklaşmak için göğe baksam ufak bir aralık, bana çıkmak istiyorsam herkesi yerinden oynatmam gerektiğini kimselerin keyfini kaçırmadan buradan çıkamayacağımı sessiz sedasız uzaklaşamayacağımı söylüyor gökler. şahı alabilmek için birçok taş feda etmek mi yoksa olduğun yerde elindeki taşları riske atmadan aklında karşıki şahla yaşamak mı?