saatlerdir bir şey yazıyorum. hesapta yarın teslim edeceğim eve döneceğim. ulan laptopun şarjı da yüzde 5 , içimden de dedim ki şimdi elektrik gitse ne gülerim ha, iki dakika başından ayrıldım. sadece benim binanın elektrik gitti sadece. alt katta lobide şartel atıyor. benim blok gidiyor. som ağızlı benim yazdığım her şey çöp çünkü salaklığıma doymayayım bunu düşünürken de yazdığımı kaydetmiyorum. çünkü bir tür totem yaptım kendimce. bıraktım onu bunu, çıktım balkona şehrin ışıklarına karşı bir tane yaktım. şehrin ışıklarına şiir okuyorum içimden. bu da böyle salaklığıma doymayayım anısıdır. ama ben akıllanmam, niye, geçen senelerin birinde bir ramazan gecesi aynısını yaşadım. aynısını. işin ironik yanı, bugün arkadaş masada sigara unuttu, alıp çantama koydum yarın veririm hesabı. aha kime niyet kime kısmet olayı da budur. sağlık olsun. ne diyim.
